Her şeyin bir sonu vardır ancak hiçlik bakidir. Hiçliğe eriştiğinizde, geçmişiniz ve geri kalan her şey anlamsızlaşır. Her şeyin ne kadar basit ve değersiz olduğunu, önünüze konulan ve sizden istenilen her şeyin gereksizliğini anlarsınız. Ve hiçlik bilinci, geri dönüşü olmayan bir aydınlanmadır. Bu aydınlanmanın ateşi, tüm anlamsız dayatmalara, tüm yalanlara karşı yakıcı ve acımasızdır.
Mantıkla yaşamak, kurnazlık, çıkarcılık ve itaatkarlıktır. Ancak hisler gerçektir. Hisler insanı asla yanıltmaz, olması gerekeni gösterir. Hislerinin peşinden gitmek, gerçeğin peşinden korkusuzca yürümektir. Hisler sizi doğruya yöneltir ve size kendiniz olarak yaşama fırsatını verir.
En iyi dostlar aslında usta birer yalancıdırlar. Hayat tüm canlılar için bir mücadeledir ve doğanın özü olan güç istenci ile doğanın itaatkar ve hür iradeye sahip olmayan canlıları birbirleri ile her an rekabet içerisindedirler. Dostlar, çıkarları için bir aradadırlar ve çıkar çatışması dostluk yalanına karşı herkesin bu mücadelede yalnız olduğu gerçeğini bu usta yalancılara tüm çıplaklığıyla sunar. Ancak ahlak, dostluk, iyilik gibi yalanlar, insanların birbirine tahammül etmesi için zorunlu olarak devam eder.
İyilik ve kötülük bir bütündür. Aslında herkes iyidir, gerekli koşullar oluşana kadar herkes birbirine iyi davranır. Ve aslında herkes kötüdür, hayat mücadelesi içerisinde gerekli koşullar oluştuğunda birbirinin rakibi olan ve güce tapan insanlık kötü yüzlerini gösterirler. Anlamsız hayat mücadelesi içerisinde hiçliği benimsememiş, gücün ve kötülüğün doğasındaki mücadele içerisinde yer alan herkes kötüdür, iyilik ise insanların içerisindeki kötülük ortaya çıkana kadar vardır.
Güç ve iyilik birbirine zıt iki kavramdır. Güce sahip olan bir insan iyi olamaz, iyi bir insan ise güce sahip olamaz. Gücün yolu kötülüktür. Doğada güçlü olmak için, canlılar arasındaki anlamsız mücadele içerisinde kötü olmak gerekir. Doğa acımasızdır, güçlü olandan yanadır ve tıpkı yarattığı düzen gibi adaletsizdir. Bu mücadeleyi benimsemiş, hiçlik gerçeğini kavrayamamış tüm insanlık işte bu dayatmalarla şekillenmiş bir hayat içerisinde hür iradeden yoksun, dayatmalara karşı itaatkar ve kötüdür.
İnsanların yarattığı iyilik kavramının içi boştur. Onların düşüncelerindeki iyilik, geri kalan her şey gibi güç istenci etrafında şekillenmiştir. Onların değer yargıları gücü ve kötüyü yücelten, güçsüzü yok sayan ve ezen, insanlığa dair geri kalan her şey gibi dayatmalar etrafında şekillenmiş değer yargılarıdır. Ve onların yarattığı ve benimsediği düzen, yine güç istenci etrafında şekillenmiş, adaletsiz bir sömürü düzenidir.
Kanunları ile, düzeni ile, değer yargıları ile meşru olmayan bir dünyada meşruiyetten söz edilemez. Güç istencinin yarattığı bu adaletsiz dünyada, adi ve anlamsız mücadele içerisinde iyilik, vicdan, ahlak ve diğer yalanlar yalnızca güçlü olanların çıkarlarına hizmet eden ikiyüzlü uydurmalardır. Doğa kanunları değişmedikçe veya insanlar aydınlanmadıkça, yalnızca bir hiç olmadıkça insanlık ve doğa için kurtuluş yoktur. Yıkım, meşru olmayan doğaya, onun düzenine ve medeniyetine karşı yapılacak tek şeydir.
"En ateşli devrimciyi alın, ona mutlak iktidar verin. 1 yıl içerisinde çardan daha beter olacaktır." Bir insanın başka bir insan üzerinde otorite olması kabul edilemez bir durumken, güç istencinin etkisindeki insanlık için yönetmek hayat mücadelesi içerisinde bir kesimin başka bir kesime üstünlüğüdür. Otorite, güç istencinin ve mücadelenin sembolüdür, onun en üst noktasıdır. Güç istenci ile insanlık karşı konulamaz bir yönetme arzusuna kapılır ve onlar için yönetmek, güce sahip olmak ve doğadaki mücadele içerisinde hükmetmektir. Doğanın tüm dayatmaları gibi otorite de bir hiçin düşmanıdır.
Hayat mücadelesi içerisinde tüm insanlara taraflara ayrılmıştır. Her bir taraf, kendi mücadelesini kutsallaştırıp, kendi yaptıklarını meşru kabul ederken düşman kabul ettiği tarafları kötü ilan eder. Halbuki her bir tarafın temelinde dünyevi çıkarlar, hırs ve diğer taraflarla rekabet yatar. Tüm bağnazlıklardan, hırslardan ve kölelikten arınmak içinse yalnızca bir hiç olunmalıdır.
İnsanlar belirli bir kalıba sığdırılamaz. Ancak belirli nedenlerin herkes için zorunlu sonuçları vardır ve doğa kanunlarının tüm insanlar üzerindeki etkisi aynıdır. Hür irade yoktur ve tüm hayat belirli dayatmaların etkisiyle şekillenmiş, belirli nedenselliklerle yönlendirilmiştir. Doğanın, düzenin ve diğer tüm dayatmaların etkisinden kurtulmak, zorunlu sonuçlara boyun eğmemek içinse her şeye karşı bir hiç olunmalıdır.
Sonsuzluk ve sonsuzluk arayışı bir aldanmadır ve mutluluk da dahil, sonsuz olmayan her şey bir yalandır. Her şey hiçlikten gelir ve hiçliğe gider ve bu hayat da tıpkı her şey gibi bir hiçtir. Ve bu dünya tüm güzel gerçekler için fazlasıyla kirlidir, onun doğası, düzeni ve medeniyeti tüm güzel gerçeklerin katilidir. Bu gerçeklerin ışığında varlık yalnızca anlamsız bir ızdırap, ebediyet ise yalnızca bir hayaldir.
Murat UZ
